ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε με κάθε τρόπο να δημιουργήσει τις συνθήκες επιβίωσης του. Τα προβλήματα στην Ελλάδα είναι τόσα πολλά που όποιες συμφωνίες και εάν έκανε δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να αντιστρέψει την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Επιπλέον, η πολιτική του ιδεολογία δεν ταυτίζεται με κανένα τρόπο με την δημιουργία και την λειτουργία της ΟΝΕ. Έτσι, δεν είναι μόνο ότι προσπάθησε να δικαιολογήσει και να νομιμοποιήσει τις αποφάσεις του στο εσωτερικό του κόμματος. Η εξαγγελία για δημοψήφισμα σημαίνει κάτι πιο ουσιαστικό. Το δημοψήφισμα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την μακροχρόνια επιβίωση ενός αντι-ευρωπαϊκού, αντι-καπιταλιστικού κόμματος. Μόνο κάτω από συνθήκες αστάθειας και εκτός της Ευρωζώνης μπορούν να νομιμοποιηθούν μακροχρόνια οι απόψεις και οι ιδεοληψίες του κόμματος. Δηλαδή, μόνο μετά την χρεοκοπία και την έξοδο της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ, τα στελέχη του θα μπορούν να συνεχίζουν τον λαϊκισμό, το κυνήγι των μαγισσών, την συνέχεια του κρατισμού ...

Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να αποδείξει κάτι πολύ απλό που δεν έχουμε ακόμα μάλλον κατανοήσει. Επιπλέον, έστω και εάν δεν θα αναφερθούμε, η παρακάτω συζήτηση θα μας καθορίσει και τα όρια όχι μόνο της πολιτικής αλλά και των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα σήμερα. Όλο αυτό το διάστημα η συζήτηση περί πολιτικής και οικονομίας στην Ελλάδα καθορίζονταν με βάση τον όρο «Μνημόνιο». Ευτυχώς, μετά από αυτές τις εκλογές του Ιανουαρίου, σε κάθε περίπτωση η χρησιμοποίηση του όρου «Μνημόνιο» όπως και τα παράγωγα του «μνημονιακός» και «αντι-μνημονιακός» νομιμοποιείται και μαζί με αυτήν επανακαθορίζεται η πολιτική και οικονομική πορεία των οικονομικών δρώντων στην ελληνική κοινωνία. Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα των εκλογών, η συζήτηση περί πολιτικής οικονομίας στην Ελλάδα θα γίνεται χωρίς κάποιος να χαρακτηρίζεται  πλέον με τον όρο «μνημονιακός» ή «αντί-μνημονιακός», κακός ή καλός, ηθικός ή ανήθικος. Μπορούμε να διακρίνουμε 3 περιπτώσεις : Περίπτωση Α. Εάν κερδίσει η Ν...

Ευθύς εξαρχής θα πρέπει να τονίσουμε πως καπιταλισμός είναι εκείνο το σύστημα παραγωγής οπού η εργασία γίνεται εμπόρευμα, δηλαδή πωλείται και αγοράζεται ελεύθερα στην οικονομία. Αυτή είναι η κύρια διαφορά του καπιταλισμού από όλα τα άλλα συστήματα παραγωγής. Από αυτή και μόνο την παραδοχή κατανοούμε πως είναι πολύ δύσκολο όχι μόνο να έρθει το τέλος του καπιταλισμού αλλά και να δημιουργήσουμε μια εναλλακτική πρόταση. Γιατί οποιαδήποτε εναλλακτική πρόταση οργάνωσης της οικονομίας θα πρέπει να μας απαντά στο εξής ερώτημα: Με ποιο τρόπο θα γίνεται η εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού το οποίο θα παράγει το προϊόν της οικονομίας. Όπως τόνισε και η Θάτσερ, η εμφάνιση μιας εναλλακτικής πρότασης έναντι του καπιταλισμού δεν μπορεί ουσιαστικά υπό τις παρούσες συνθήκες να υπάρξει γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει. Για την εμφάνιση ενός εναλλακτικού τρόπου παραγωγής χρειάζεται να αλλάξουμε ολόκληρο το εννοιολογικό πλαίσιο σκέψης της ανθρωπότητας .       Σήμερα, είναι...

Είναι φαίνεται χαρακτηριστικό της φυλής μας να κυνηγάμε μάγισσες και λύκους παντού. Έτσι, μάθαμε να δικαιολογούμε τα πάντα, ακόμα και τους εαυτούς μας, και  με αυτό τον τρόπο, συνεχίζουμε ακόμα και τώρα να παραμυθιαζόμαστε. Τι χρειάζεται να ακούσει ο λαός; Πως θα κατευνάσουμε τον θυμό του; Πως θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του; Με ποιο τρόπο θα τον πείσουμε να μας ψηφίσει; Πως θα αποδείξουμε πως μετράμε πολιτικά; Με έναν τρόπο. Πουλώντας παραμύθια. Παραμύθια της χαλιμάς. Έτσι τουλάχιστον νοιώθω όταν διαβάζω πως το πιο σοβαρό θέμα που μας απασχολεί σήμερα, δεν είναι η σωστή διακυβέρνηση του τόπου,  αλλά ο τρόπος διανομής των λαφύρων. Ο Αλή Μπαμπά και οι 40 κλέφτες δηλαδή. Μέσα σε μια νύχτα, ο πρίγκιπας του παραμυθιού, θα φιλήσει την κοκκινοσκουφίτσα, και ο κακός ο λύκος, που την κυριεύει τόσα και τόσα χρόνια, ως δια μαγείας  θα εξαφανιστεί. Από την πλευρά της, η κακιά μάγισσα, βλέποντας στον μαγικό της καθρέφτη την πριγκίπισσα να απελευθερώνεται από τα μά...

Για να το κάνουμε ξεκάθαρο από την αρχή, η δημοκρατική νομιμοποίηση ταυτίζεται με την αποτελεσματικότητα των καπιταλιστικών οικονομιών και των κυβερνήσεων τους και όχι με ζητήματα μετασχηματισμού τους. Βέβαια, αυτό προϋποθέτει πως οι δημοκρατικά υπόλογες κυβερνήσεις θα έχουν την δυνατότητα να σχηματίσουν οι ίδιες την οικονομική τους πολιτική. Όμως, εξαρχής η συμμετοχή ενός κράτους στην ΕΕ και ειδικότερα στην ΟΝΕ μειώνει την κυριαρχία-δυνατότητα των κρατών στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Αυτό όμως δεν είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν γνωρίζαμε. Ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας του 1970 η επιτυχημένη οικονομική διακυβέρνηση μιας χώρας δεν ήταν μια εύκολη διαδικασία. Ενώ κάθε χώρα μπορούσε να επιλέξει μόνη της τόσο το σύστημα παραγωγής όσο και τον τρόπο άσκησης της μακροοικονομικής της πολιτικής, η παγκόσμια οικονομική ολοκλήρωση και η αυξημένη οικονομική αλληλεξάρτηση των κρατών δημιούργησε σημαντικούς περιορισμούς στην οικονομική διακυβέρνηση των κρατών. Σε αυτό συνέβαλε και η σχεδό...

Οι μεγάλες προκλήσεις της Ευρωπαϊκής πολιτείας

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) στο προσεχές μέλλον έχει να αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις που επηρεάζουν ήδη την μακροχρόνια, ισορροπία, σταθερότητα και βιωσιμότητα της. Αυτές οι προκλήσεις μπορούν καλύτερα να μελετηθούν σε δύο κυρίως επίπεδα. Στο ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει να δώσει άμεσα λύσεις σχετικά με την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση και ειδικότερα στο πώς τα κράτη μέλη θα μπορούν να απολαμβάνουν όλα τα πλεονεκτήματα της νομισματικής ένωσης ελαχιστοποιώντας το κόστος από την συμμετοχή τους σε αυτή. Στο εγχώριο επίπεδο η ΕΕ θα πρέπει να βρει τρόπους για την πραγματική σύγκλισή των κρατών μελών όχι μόνο στον οικονομικό αλλά και στο πολιτικό και θεσμικό τομέα. Το Ευρωπαϊκό επίπεδο Η κρίση χρέους των περιφερειακών κρατών της Ευρωζώνης μας δείχνει πως το πλαίσιο της ΟΝΕ είναι ένα αρκετά περίπλοκο περιβάλλον για πολλά κράτη μέλη της ΕΕ αφού αυτά παραμένουν ευπαθή στις πολιτικές και οικονομικές διαταραχές που συμβαίνουν αρκετά συχνά στον ευρωπαϊκό χώρο κυρίως εξαιτίας των συγκ...