ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ

The EU is one of the most major actors in the World with nearly 500 million citizens and 15$ trillion total GDP which is the biggest in the World. Moreover, the EU is the most influential players for external trade in the World. Furthermore, it can be said that the EU is the most active promoter of trade liberalization but at the same time it is vulnerable to external or systemic shocks like the last financial and economic crisis. However, the last financial crisis is a perfect example to test the EU’s functioning of the EMU, its efficiency for policy coordination and its external economic role. The EU’s Internal Economic System Main Targets: Common policies and coordination through Single Market and EMU, further liberalization and more business friendly environment (Tsoukalis 2005). Monetary policy capacity: Truly supranational. Main Actor: European Central Bank. Fiscal policy: Remains largely national. The EU’s Trade Power ‘The EU is a formidable power in trade. […]. Its poten

World War II affected the European continent more than any other place in the world. After the war the reconstruction of Europe, the elimination of hunger and poverty and the creation of an area of peace, stability and prosperity was the primary concern for all European governments. Before and during this period, the founding fathers of the European Union (EU) had started to elaborate the idea of European integration. The vision of a united Europe was the solution not only for the short-term anxieties but also for the philosophical and ideological questionings. Consequently, in 1951 the European architects created the European Coal and Steel Community (ECSC) and in 1957 the six founding members France, Germany, Italy, Luxemburg, Belgium and Netherlands signed the treaty of Rome, creating the European Economic Community (EEC) and the European Atomic Energy Community (Euratom). The developments above were the first and most significant steps towards the European Union. The past forty y

Θα μπορούσα να δεχτώ όχι ακριβώς την υποτίμηση από την πλευρά της ΝΔ της θέσης του ΠΑΣΟΚ αλλά την υπερεκτίμηση των ικανοτήτων της ΝΔ κυρίως εξαιτίας των αποτελεσμάτων των εκλογών. Ούτε το γεγονός της μη ύπαρξης σοβαρής αντιπολίτευσης από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ είναι τόσο σημαντικό γιατί πως εξηγείτε το γεγονός ότι τα δυο τελευταία χρόνια η ΝΔ δεν έκανε κάτι για να αλλάξει την κατάσταση υπέρ της ενώ το ΠΑΣΟΚ ασκούσε καλύτερη αντιπολίτευση την ίδια περίοδο. Αντίθετα πιστεύω όπως τόνισα και στο προηγούμενο σχόλιο μου ότι η έλλειψη ουσιαστικών πολιτικών στοιχείων και στα δυο κόμματα μας δίνει το δικαίωμα ναι μεν να αισιοδοξούμε αλλά με σκεπτικισμό. Ένα άλλο γεγονός είναι η όπως την ονόμασα παγκοσμιοποίηση του εκλογικού σώματος εξαιτίας της αυξημένης αλληλεπίδρασης και εύκολης μετακίνησης του ανάμεσα στις πολιτικές ομάδες. Δεν είναι ότι δεν έχει υπομονή είναι ότι επηρεάζεται εύκολα, μπορεί να κρίνει καλύτερα και εν τέλει μας αποδεικνύει ότι σε αυτόν τον τόπο μπορεί να μην έχουμε πρότυπα πολιτ

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η πολιτική δεν βασίζεται σε στέρεα και σωστά οργανωμένα θεσμικά όργανα τα οποία να έχουν μελετήσει, σχεδιάσει και οργανώσει εκ των προτέρων το γιατί και το πώς. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο για την εσωτερική πολιτική αλλά και για την εξωτερική. Αντίθετα η πραγματική πολιτική μας κουλτούρα βασίζεται κυρίως τα τελευταία χρόνια στην πολιτική του θεάματος. Είναι προφανές πως τα μέσα και οι αποφάσεις για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να περάσει σε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο στο διεθνές πεδίο συγκρούονται όχι μόνο με τα μικροσυμφέροντα αλλά και με το μικρόκοσμο του θεάματος. Αυτό σημαίνει πως εκτός από τα βασικά μειονεκτήματα που εμφανίζουμε στις δομές του πολιτικού μας συστήματος και έχουν να κάνουν από την επιλογή, τον τρόπο λειτουργίας και το σύστημα αποφάσεων η κάθε κυβέρνηση στέκεται δέσμια της κοινωνίας θεάματος αφού το θέαμα μεταβιβάζεται σε μέσο άσκησης και προώθησης της πολιτικής. Ο παραπάνω ερασιτεχνισμός είναι τα τελευταία χρόνια το πιο σημαντικό κ

Όλοι γνωρίζαμε το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών στην Ελλάδα όμως αυτό που δεν κατάφερε κανένας να προβλέψει ούτε καν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων ήταν η μεγάλη αλλαγή που συντελέστηκε μέσα σε δυο χρόνια. Η αντίδραση των πολιτών μας δίνει την δυνατότητα να κατανοήσουμε πως μέσα στην κοινωνία των πολιτών τα λάθη, οι παραλείψεις και ακόμα περισσότερο οι αρρωστημένες πολιτικές αντιλήψεις δεν έχουν θέση και τιμωρούνται άμεσα. Είναι άλλωστε τέτοια η ταχύτητα διάδοσης πληροφοριών και το εύρος τους που καθίσταται αδύνατη κάθε προσπάθεια περιορισμού των εντυπώσεων. Τα πρώτα βήματα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ φαίνονται να είναι πολύ θετικά. Οι αλλαγές στον σχεδιασμό των υπουργείων, η επίσκεψη στην Τουρκία, η επίσκεψη στις πυρόπληκτες περιοχές του νομού της Ηλείας και η προσπάθεια επιλογής των γενικών γραμματέων των περιφερειών και των υπουργείων με αξιοκρατικά κριτήρια μας δίνουν το δικαίωμα να φιλοδοξούμε. Παρόλα αυτά η Ελλάδα και σαν συνέχεια του προηγούμενου άρθρου έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά

Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο για να τονίσω την έλλειψη βασικών πολιτικών θεσμών οι οποίες λείπουν από το πολιτικό και εκλογικό μας σύστημα και οι οποίες καθορίζουν όχι μόνο την αξιοπιστία των πολιτικών υποκειμένων αλλά και το αποτέλεσμα των αποφάσεων τους. Είναι αυτή η έλλειψη η οποία προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της χωράς μας σαν πολιτική οντότητα. Είναι Σάββατο απόγευμα μια ημέρα πριν τις εκλογές της 4ης Οκτώβριου και το πρώτο ερώτημα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το τι θα αλλάξει με μια ενδεχόμενη αυριανή νίκη του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι τίποτα. Μάλιστα η ιδέα του τίποτα είναι τόσο καταφατική που δεν χωρά αμφιβολίες. Αν συμμετείχα αυτή την στιγμή σε μια πολιτική συζήτηση ίσως ο δημοσιογράφος θα με ρωτούσε γιατί το νομίζω αυτό. Υπάρχουν μια σειρά από λόγους αλλά ο κυριότερος είναι η κουλτούρα μέσα στην οποία έχουν γαλουχηθεί τα κυριότερα στελέχη των μεγάλων κομμάτων. Οι παραδοσιακές αντιλήψεις και οι τρόποι με τους οποίους

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ο κόσμος άλλαξε σε τέτοιο επίπεδο και τέτοιο βαθμό που ακόμα και οι οπαδοί του καπιταλισμού δεν περίμεναν. Η κύρια αλλαγή στις Διεθνείς Σχέσεις προήλθε από την κατάρρευση του ενός από τους δυο κύριους πόλους. Το σύστημα δεν ήταν πια σε ισορροπία και θα έπρεπε να βρει νέους κανόνες λειτουργίας και αλληλεπίδρασης. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και κατ’ επέκταση του κουμμουνισμού οδήγησε σε μια σειρά από ιστορικά γεγονότα που άλλαξαν τον κόσμο. Η εποχή της παγκοσμιοποίησης ή της παγκοσμιότητας κάτω από τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας φάνηκε να είναι ένα βήμα πιο κοντά. Σίγουρα όμως δεν ήρθε το τέλος της ιστορίας όπως επιφανείς αναλυτές των διεθνών σχέσεων ισχυρίζονται. Τα τελευταία χρόνια οι οικονομίες και οι πολιτικές όλων των κρατών αντιμετωπίζουν προβλήματα που δεν είναι μεν πρωτόγνωρα για τον καπιταλισμό αλλά χρειάζονται διεθνής συναίνεση και συνεργασία για να μπορέσουν τα κράτη να τα αντιμετωπίσουν. Κάτω από αυτές τις λίγο πολύ γνωστές συν

Αδιαμφισβήτητα το ανθρώπινο γένος εν γένει το τελευταίο διάστημα διχάζεται για παρά πολλούς λόγους. Δυστυχώς οι φιλελεύθερες δημοκρατίες που έχουν σαν κύριο χαρακτηριστικό το καπιταλιστικό σύστημα παράγωγης και οργάνωσης βρίσκονται σε κρίση. Ταυτόχρονα όμως και άλλες πολιτικές κοινότητες που δεν ανήκουν στην δύση αντιμετωπίζουν τα ίδια και χειρότερα προβλήματα. Σήμερα κρίνεται αναγκαίος ο επαναπροσδιορισμός όλων των ζωτικών θεσμών των καπιταλιστικών κοινοτήτων που έχουν να κάνουν με το τραπεζικό, το χρηματοπιστωτικό, το νομισματικό και εμπορικό σύστημα. Ακόμα πιο αναγκαία κρίνεται η συνεργασία μεταξύ των κρατών και των διεθνών οργανισμών για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα μεγάλα προβλήματα που βρίσκονται στο σπίτι μας. Η ευρωπαϊκή Ένωση σαν ο κύριος θεσμός σταθερότητας καλείται να παίξει τον μεγάλο πρωταγωνιστικό ρόλο στο παιχνίδι αυτό. Οι κρίσεις του καπιταλισμού είναι ένα αναγκαίο κακό για τις σύγχρονες κοινωνίες και δεν είναι πρόσφατες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την κρίση του 1929