Παρακολουθώντας την τηλεόραση και τις εφημερίδες και ακούγοντας τις απόψεις διαφόρων αναλυτών νοιώθω όλο και περισσότερο ότι έχω γεννηθεί σε έναν άλλο κόσμο ή ότι όλοι αυτοί οι ειδήμονες ζουν στον κόσμο τους. Όλα όσα έγιναν στην Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες σίγουρα δεν είναι η κορυφή του παγόβουνου και σίγουρα δεν έχουν τον χαρακτήρα που προσπαθούν να τους προσδώσουν. Στην Ελλάδα όπως και σε όλο τον κόσμο ζούμε έναν τεράστιο μετασχηματισμό, εξαιτίας της παγκόσμιας κοινωνίας που δημιουργείτε κατά ανάγκη, σε όλες της δομές της κοινωνίας που έρχεται σε αντίθεση με τις πολιτισμικές συνήθειες μας και φέρνει την σύγκρουση. Έτσι όλες αυτές οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν πριν από λίγες ήμερες θα κάνουν και πάλι την εμφάνιση τους λίαν σύντομος εξαιτίας της ανικανότητας της πολίτικης και κρατικής εξουσίας να επηρεάσει τις εξελίξεις.
Θα δανειστώ μια φράση της Susan Strange ‘’Σε κάθε γωνία της γης οι πολιτικοί μιλούν σαν να έχουν τις απαντήσεις για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, σαν να είναι πραγματικά υπεύθυνοι για την μοίρα της χωράς τους. Ωστόσο ο λαός δεν τους πιστεύει πλέον’’. Κάτω από αυτές τις συνθήκες το κράτος και η κρατική εξουσία τους τελευταίους αιώνες καταρρέει και υποχωρεί. Η διαδικασία αυτή λαμβάνει μέρος σε όλο τον κόσμο και δεν είναι σύμπτωμα μόνο ελληνικό. Για να λύσουμε όμως τα προβλήματα που μας έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια πρέπει να σκεφτούμε τον κόσμο έτσι όπως είναι σήμερα και όχι έτσι όπως θέλουν να μας τον παρουσιάζουν. Σε αυτό το επίπεδο οι διεθνείς σχέσεις και η πολιτική έχουν αλλάξει χαρακτήρα.
Περά από το παγκόσμιο αυτό πλαίσιο, που δεν είναι σκοπός μου να αναλύσω αυτή την στιγμή, στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε σοβαρές προκλήσεις και προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις δομές, τους θεσμούς και τις αντιλήψεις των πολιτών και της κοινωνίας. Οι έλληνες ως λαός είμαστε πολύ συντηρητικοί αλλά αυτό δεν μπορούμε να το δούμε εμείς γιατί ποιος κοιτάζει στον καθρέπτη και λέει ότι δεν είναι όμορφος.
Για παράδειγμα το πολιτικό μας σύστημα επιτρέπει ή μπορεί να επιτρέψει αιώνιους πρωθυπουργούς ή βουλευτές και έτσι δίνει τροφή στην δημιουργία πελατειακών σχέσεων ανάμεσα στους πολιτικούς και τους πολίτες, το γνωστό στο κοινό ως μέσον. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι ολόκληρα τα συστήματα της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και της περίθαλψης βρίσκονται σε άθλια χάλια. Φτάνει μια επίσκεψη σε ένα νοσοκομείο για να το αντιληφθείς αμέσως. Ακόμα περισσότερο οι Έλληνες του σήμερα φοβούνται να απελευθερώσουν το σύστημα της παιδείας γιατί φοβούνται να μην χάσουν τα κεκτημένα της κάστας τους. Έτσι όμως δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος, δεν μπορεί να υπάρξει καινοτομία, δεν υπάρχει επιστήμη.
Ακόμα περισσότερο μπορούμε να δούμε πόσο πίσω είμαστε σαν κοινωνία αν κοιτάξουμε την λειτουργία και τον τρόπο οργάνωσης του στρατού και της εκκλησίας. Σήμερα για παράδειγμα η Ελλάδα δεν έχει ούτε εξ ανατολών ούτε κάποιο άλλο κίνδυνο για την εθνική της ασφάλεια. Μονό όσοι έχουν συναφή συμφέροντα εξακολουθούν να δημιουργούν αυτήν την αντίληψη για να μην χάσουν τα κεκτημένα. Παρόλα αυτά όμως οι ελληνικές στρατιωτικές δαπάνες είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο και οι Έλληνες μαζεύονται στα στρατόπεδα χάνοντας πολύτιμο παραγωγικό χρόνο για να καθαρίζουν επειδή θα έρθει ο στρατηγός. Έτσι πρέπει να είναι όμως. Πρέπει να κυνηγάμε φαντάσματα. Ακόμα περισσότερο η εκκλησία του σήμερα λειτουργεί σαν μια κερδοσκοπική επιχείρηση η οποία εξαπατά τον κόσμο στο όνομα του θεού. Πως αλλιώς μπορούν να ονομαστούν οι μεταβιβάσεις ακινήτων.
Τα τελευταία γεγονότα ήταν απλώς η αντίδραση των καινούργιων αντιλήψεων έναντι των παλιών, είναι τα αντισώματα που έχουμε στο κορμί μας και μας κρατούν ακόμα ζωντανούς είναι τα συμπτώματα μιας νέας εποχής που πρέπει να δημιουργηθεί. Σίγουρα το μήνυμα τους δεν είναι ένα μηδενιστικό μήνυμα που εκφράζεται από ομάδες περιθωρίου όπως οι πολιτικοί, που έχουν χάσει πια την δύναμη τους, θέλουν να μας επιβάλλουν. Δεν μπορεί όσοι βγήκαν στους δρόμους να είναι κακοί. Σίγουρα όμως βγήκαν γιατί νοιώθουν το πόσα κοινωνικά προβλήματα υπάρχουν σε αυτόν το τόπο και κανένας δεν κατάφερε να τα λύσει.
Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι βρισκόμαστε στην ανάγκη να πραγματοποιήσουμε τεράστια πολιτισμικά άλματα και να ξεφύγουμε από τις συντηρητικές και εγωκεντρικές συνήθειες μας έστω και αν αυτές πνίγουν τα συμφέροντα μας για να μπορέσουμε να σταθούμε και να συνεχίσουμε να είμαστε μέλη της παγκόσμιας νέας κοινωνίας που δημιουργείτε. Πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε πια σαν να είμαστε ΟΙ απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και να προχωρήσουμε σε αλλαγές. Φοβάμαι αν δεν το καταφέρουμε αυτό σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία θα μείνουμε στο περιθώριο. Θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα μας με σεβασμό και όχι να μεταφέρουμε τα αποτελέσματα της αδυναμίας μας στις λεγόμενες δυνάμεις περιθωρίου. Αλήθεια ποιος δημιουργεί το περιθώριο αν υπάρχει; Έτσι βρισκόμαστε μέσα σε ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών. Οι πολιτικοί ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα κυνηγούν μάγισσες για να δικαιολογηθούν.
Θα δανειστώ μια φράση της Susan Strange ‘’Σε κάθε γωνία της γης οι πολιτικοί μιλούν σαν να έχουν τις απαντήσεις για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, σαν να είναι πραγματικά υπεύθυνοι για την μοίρα της χωράς τους. Ωστόσο ο λαός δεν τους πιστεύει πλέον’’. Κάτω από αυτές τις συνθήκες το κράτος και η κρατική εξουσία τους τελευταίους αιώνες καταρρέει και υποχωρεί. Η διαδικασία αυτή λαμβάνει μέρος σε όλο τον κόσμο και δεν είναι σύμπτωμα μόνο ελληνικό. Για να λύσουμε όμως τα προβλήματα που μας έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια πρέπει να σκεφτούμε τον κόσμο έτσι όπως είναι σήμερα και όχι έτσι όπως θέλουν να μας τον παρουσιάζουν. Σε αυτό το επίπεδο οι διεθνείς σχέσεις και η πολιτική έχουν αλλάξει χαρακτήρα.
Περά από το παγκόσμιο αυτό πλαίσιο, που δεν είναι σκοπός μου να αναλύσω αυτή την στιγμή, στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε σοβαρές προκλήσεις και προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις δομές, τους θεσμούς και τις αντιλήψεις των πολιτών και της κοινωνίας. Οι έλληνες ως λαός είμαστε πολύ συντηρητικοί αλλά αυτό δεν μπορούμε να το δούμε εμείς γιατί ποιος κοιτάζει στον καθρέπτη και λέει ότι δεν είναι όμορφος.
Για παράδειγμα το πολιτικό μας σύστημα επιτρέπει ή μπορεί να επιτρέψει αιώνιους πρωθυπουργούς ή βουλευτές και έτσι δίνει τροφή στην δημιουργία πελατειακών σχέσεων ανάμεσα στους πολιτικούς και τους πολίτες, το γνωστό στο κοινό ως μέσον. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι ολόκληρα τα συστήματα της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και της περίθαλψης βρίσκονται σε άθλια χάλια. Φτάνει μια επίσκεψη σε ένα νοσοκομείο για να το αντιληφθείς αμέσως. Ακόμα περισσότερο οι Έλληνες του σήμερα φοβούνται να απελευθερώσουν το σύστημα της παιδείας γιατί φοβούνται να μην χάσουν τα κεκτημένα της κάστας τους. Έτσι όμως δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος, δεν μπορεί να υπάρξει καινοτομία, δεν υπάρχει επιστήμη.
Ακόμα περισσότερο μπορούμε να δούμε πόσο πίσω είμαστε σαν κοινωνία αν κοιτάξουμε την λειτουργία και τον τρόπο οργάνωσης του στρατού και της εκκλησίας. Σήμερα για παράδειγμα η Ελλάδα δεν έχει ούτε εξ ανατολών ούτε κάποιο άλλο κίνδυνο για την εθνική της ασφάλεια. Μονό όσοι έχουν συναφή συμφέροντα εξακολουθούν να δημιουργούν αυτήν την αντίληψη για να μην χάσουν τα κεκτημένα. Παρόλα αυτά όμως οι ελληνικές στρατιωτικές δαπάνες είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο και οι Έλληνες μαζεύονται στα στρατόπεδα χάνοντας πολύτιμο παραγωγικό χρόνο για να καθαρίζουν επειδή θα έρθει ο στρατηγός. Έτσι πρέπει να είναι όμως. Πρέπει να κυνηγάμε φαντάσματα. Ακόμα περισσότερο η εκκλησία του σήμερα λειτουργεί σαν μια κερδοσκοπική επιχείρηση η οποία εξαπατά τον κόσμο στο όνομα του θεού. Πως αλλιώς μπορούν να ονομαστούν οι μεταβιβάσεις ακινήτων.
Τα τελευταία γεγονότα ήταν απλώς η αντίδραση των καινούργιων αντιλήψεων έναντι των παλιών, είναι τα αντισώματα που έχουμε στο κορμί μας και μας κρατούν ακόμα ζωντανούς είναι τα συμπτώματα μιας νέας εποχής που πρέπει να δημιουργηθεί. Σίγουρα το μήνυμα τους δεν είναι ένα μηδενιστικό μήνυμα που εκφράζεται από ομάδες περιθωρίου όπως οι πολιτικοί, που έχουν χάσει πια την δύναμη τους, θέλουν να μας επιβάλλουν. Δεν μπορεί όσοι βγήκαν στους δρόμους να είναι κακοί. Σίγουρα όμως βγήκαν γιατί νοιώθουν το πόσα κοινωνικά προβλήματα υπάρχουν σε αυτόν το τόπο και κανένας δεν κατάφερε να τα λύσει.
Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι βρισκόμαστε στην ανάγκη να πραγματοποιήσουμε τεράστια πολιτισμικά άλματα και να ξεφύγουμε από τις συντηρητικές και εγωκεντρικές συνήθειες μας έστω και αν αυτές πνίγουν τα συμφέροντα μας για να μπορέσουμε να σταθούμε και να συνεχίσουμε να είμαστε μέλη της παγκόσμιας νέας κοινωνίας που δημιουργείτε. Πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε πια σαν να είμαστε ΟΙ απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και να προχωρήσουμε σε αλλαγές. Φοβάμαι αν δεν το καταφέρουμε αυτό σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία θα μείνουμε στο περιθώριο. Θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα μας με σεβασμό και όχι να μεταφέρουμε τα αποτελέσματα της αδυναμίας μας στις λεγόμενες δυνάμεις περιθωρίου. Αλήθεια ποιος δημιουργεί το περιθώριο αν υπάρχει; Έτσι βρισκόμαστε μέσα σε ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών. Οι πολιτικοί ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα κυνηγούν μάγισσες για να δικαιολογηθούν.
Σχόλια